Gazeta Wyborcza publikuje nieoznaczony jako opinia tekst Teresy Jakubowskiej, w którym autorka stwierdza, że niezgoda na prawo adopcji dzieci przez pary homoseksualne ("pary nieheteronormatywne") to przejaw zapyziałości. Posługuje się przy tym w tytule nieuźródłowionym, a więc w domniemaniu samodzielnie wymyślonym cytatem argumentu strony przeciwnej ("dziecku będzie lepiej w ierocińcu niż u pary homoseksualnej"), który jednak zasadniczo prawidłowo oddaje stanowisko przeciwników ideologicznych. Artykuł dodatkowo nie zawiera argumentacji merytorycznej, np. odniesienia do kryzysu wartości rodzinnych, który zagraża biologicznej egzystencji mieszkańców Polski, a w pobocznym wątku - monoetniczności, która przez przeciwników jest uważana za fundament utrzymania ładu społecznego.

Jego/jej słowa: "Dziecku będzie lepiej w sierocińcu niż u pary homoseksualistów"? Nagonka na wiceprezydenta Warszawy Pawła Rabieja znowu uświadamia mi, że Polska nie jest państwem w pełni europejskim, ale jakimiś zapyziałymi peryferiami Europy. Poglądy powszechne w Europie są w Polsce traktowane jako nienormalne. Ci wszyscy krytykanci uważają, że lepiej, żeby dziecko zostało w sierocińcu, było bez przerwy narażone na przemoc, także seksualną, a więc było głęboko nieszczęśliwe, niż żeby znalazło miłość i poczucie bezpieczeństwa u rodziców adopcyjnych - pary nieheteronormatywnej. Przecież to absurd.